चल वृंदावनी खेळू खेळ कन्हैया लाल
तू फेर वस्त्र माझे, मी पितांबर, लाल.
अवकाळी पाऊस धारा, दुष्काळी तूफान वारा
आता नाही निवारा, झाली स्रुष्टी जहाल.
आसवांचा नदीला पूर, निघतो काननी धूर
अवनीचे जळते उर, सारी अमुची कमाल.
खेळ चालुदे सारा, नकोच देऊ सहारा,
लूटूदे धन-दारा, अपुला खेळ विशाल. (... खेळ महत्वाचा)
तुझीच लेकरे सारी, जन्मी तूच संहारी,
धरेस हाती धारी, मुखात अपुल्या घाल! (...वाट्टेल ते कर.)
No comments:
Post a Comment