जीवन हे असंच असतं
काटेरी वाटेवर क्षणभर थांबायचं
कि, प्रवाहासारखं वहावतच जायचं
हे आपणंच ठरवायचं असतं
हात लावताच पाकळी-पाकळी व्हायचं
कि, गुलाबसारखंच काट्यातही फुलायचं
हे आपणंच ठरवायचं असतं
श्रावण सरींत नयनांनीही बरसायचं
कि, घनासोबत सारंकाही लूटून द्यायचं
हे आपणंच ठरवायचं असतं
पातेवरच्या थेंबावर मोती म्हणून प्रेम करायचं
कि, रानीवनीचं पाणी म्हणून लाथाडून द्यायचं
हे आपणंच ठरवायचं असतं
जीवन हे असंच असतं
वाहत्या प्रवाहासारखं,
काट्यातल्या गुलाबासारखं,
श्रावणातल्या घनासारखं,
पातेवरच्या मोत्यासारखं
जीवन हे असंच असतं.
आणि जीवन हे असंच असावं-
नयनांत आसू असल्यावर
ओठांवर हसू ठेवणारं
गळतीचं पान होऊन शोक करण्यापेक्षा
उगवतीचे रंग होउन मनात साठणारं
आणि आपण नसतनाही
असल्याची जाणीव करून देणारं
जीवन हे असंच असावं...
No comments:
Post a Comment